Archieven

Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd Heel het Jezus-verhaal ademt nederigheid en kleinheid uit: een klein geboortedorp, een nederige dienstmaagd als moeder, een bescheiden timmerman als vader, een geboorte in een voederbak voor dieren, een jeugd in een dorp met een slechte reputatie (“Uit Nazaret, kan daar iets goeds vandaan komen?”

Halacha Voor alle gelovige Joden is de “Halacha” zeer belangrijk: wat moeten wij doen in het dagelijkse leven, hoe moeten wij ons gedragen, welke regels moeten wij volgen? In de Evangelielezing is Johannes de Doper kennelijk gewend om dit soort vragen te krijgen: “Wat moeten wij doen?”. Achteraf gezien bleken de antwoorden van Johannes de

Kerygma Kerygma is het mooie Griekse woord voor “prediking”. De Evangelielezing van vandaag schetst het begin van het optreden van Johannes de Doper. De prediking van Johannes de Doper en die van Jezus was praktisch identiek: zich laten dopen, tot inkeer komen, vergeving van zonden verkrijgen. Beide predikers gaven ook aan dat God spoedig zou

Audimus loquentes eos nostris linguis magnalia Dei We hear them declaring the wonders of God in our own tongues! ¡Es increíble que los oigamos hablar, en nuestro propio idioma, de las maravillas de Dios! Et pourtant chacun de nous les entend parler dans sa propre langue des choses merveilleuses que Dieu a accomplies ! Dit is

Is dit het goede nieuws? Het C-jaar begint net als het A- en B-jaar met een dramatische Evangelielezing: “kosmische verwarring, onheil op aarde, mensen die verkeren in panische angst” (Missaal 1993, pag. 19). Al deze rampen komen stuk voor stuk uit het Oude Testament; het idee dat er ooit redding komt is ook niet nieuw

INRI “Christus, koning van het heelal” betekent het einde van het B-jaar: we besluiten niet met het Marcus-evangelie, maar we lezen de bekende passage van Jezus voor Pilatus in het Johannes-evangelie. De eerste vraag van Pilatus aan het adres van Jezus is identiek in de 4 evangeliën: “Zijt Gij de koning der Joden?”. Pilatus stelt

Eschatos We nemen afscheid van het Marcus-evangelie met een stukje uit het hoofdstuk 13 dat men wel eens de “synoptische apocalyps” noemt: de verwoesting van de Tempel (in het jaar 70 n. Chr.), de tekenen vóór het einde, de grote verdrukking, de wederkomst van de Mensenzoon, de vergelijking van de vijgenboom, de finale oproep tot

De zelfgave De (zelf)opoffering van Jezus is genoegzaam bekend, maar mag niet beperkt blijven tot het ultieme Kruisoffer. In de eerste lezing en in de Evangelielezing is er ook sprake van weduwen die niets hebben en toch alles geven. Zoals altijd zijn de lezingen van het lectionarium geweldig goed uitgekozen. De weduwe was in Bijbelse

Jezus’ genie Na verschillende conflictgesprekken (over belastingen aan de keizer, opstanding uit de dood,…) wordt er nu aan Jezus gevraagd welk het voornaamste gebod van de 613 mitzvot of van de 10 geboden is. Men maakte destijds een onderscheid tussen grote, minder grote en kleine geboden. De evangelist Matteüs, wiens evangelie eerst staat in het

Het inzicht van de blinde Vermits de genezing van de blinde bedelaar Bartimeüs het laatste genezingsverhaal is bij Marcus, biedt deze perikoop een prima gelegenheid om het onderscheid tussen een letterlijke en een symbolische interpretatie nog eens duidelijk op scherp te stellen. Alles in dit wonderverhaal kan inderdaad letterlijk of figuurlijk (symbolisch) begrepen worden. De