Van begin tot einde
Lang geleden, toen ik nog werkte in een Joodse school, vroegen enkele Joodse leerlingen mij waar christenen de Heilige Geest vandaan hadden gehaald: ze waren verrast dat de idee van een Heilige Geest voortkwam uit hun Thora, namelijk het wereldberoemde begin van de Bijbel.
“In het begin schiep God de hemel en de aarde. De aarde was woest en leeg; duisternis lag over de diepte, en de Geest van God zweefde over de wateren. Toen sprak God: ‘Er moet licht zijn!’ En er was licht.” (Gn 1, 1-3)
De Scheppingsdaad verliep kennelijk in 2 fasen: eerst materieel en dan spiritueel (woordspeling met ‘Holy Spirit’). Initieel was de aarde woest, leeg, duister. Het is de Geest van God die over de wateren zweefde die leven in de brouwerij bracht (als we dat zo oneerbiedig mogen zeggen).
In de aanloop naar Pinksteren hebben we gezien dat de bijstand van de heilige Geest onmisbaar is voor alles wat kennis, geheugen, inspiratie, vrede en eensgezindheid aangaat. Op Pinksteren zelf moeten we wellicht beter en langer stilstaan bij het vuur of de moed die de Heilige Geest brengt. Wij zouden hernieuwde moed moeten vinden om die nieuwe Wet en dat nieuwe gebod wereldwijd te gaan verkondigen. Steeds opnieuw moeten wij het Woord van God blijven vertalen in andere talen; steeds opnieuw moeten wij nieuwe vertalingen blijven maken. Wellicht moeten wij de boodschap hertalen, dat wil zeggen aanpassen aan de moderne tijd.
Het klassieke voorbeeld is Mt 5, 3. In de Statenvertaling (1619): “Zalig zijn de armen van geest; want hunner is het Koninkrijk der hemelen”. Vele jongeren zullen “armen van geest” tegenwoordig begrijpen als ‘mensen met een mentale beperking’. De NBV21 vertaalt: “Gelukkig wie nederig van hart zijn, want voor hen is het koninkrijk van de hemel”. De Bijbel in gewone taal dateert van 2014, maar gaat eigenlijk nog verder in de vrije vertaling of interpretatie: “Het echte geluk is voor mensen die weten dat ze God nodig hebben. Want voor hen is Gods nieuwe wereld.”
Bernard