De lente van de christenen
“Ja, laten we deze dag [Pasen] waarlijk in vreugde en blijdschap doorbrengen, (…) omdat de lente van de christenen is opgegaan”, zei de heilige Leonce van Constantinopel in de 6de eeuw. De zogenaamde verzoeningsleer kent enkele kleine verschillen, maar in het algemeen stellen christenen dat Jezus Christus verzoening tussen God en de mensen heeft gebracht door het Kruis-offer en door een voorbeeld van liefde te geven aan de mensheid. Sommigen beweren dat er geen uitgewerkte verzoeningsleer te vinden is in de Bijbel, maar Paulus zit er toch dichtbij in 1 Kor 5, 7: “ons paaslam is geslacht: Christus zelf”. Voor mijn part is het Lam zelfs de meest mysterieuze link tussen het Oude en het Nieuwe Testament…
In Exodus 12 wordt het slachten van het gave Paaslam in detail beschreven. Het Paaslam deed terugdenken aan de bevrijding uit het slavenhuis van Egypte, aan het splijten van de Rode Zee, aan het grootste heilsfeit van de Joodse Bijbel, maar al bij al een vrij lokaal gebeuren.
Johannes de Doper zag in Jezus “het Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt” (Joh 1, 29). Nadruk op “de wereld”! De Joodse offerdienst is trouwens gestopt in 70 n. Chr., met de verwoesting van de Tempel van Jeruzalem, maar zou in theorie moeten herstarten zodra er een Derde Tempel gebouwd wordt. Moslims moeten nog wel jaarlijks een schaap slachten tijdens het Offerfeest om te gedenken dat Abraham zijn zoon (volgens de Joden, Isaak; volgens de meeste moslims Ismaïl) wou offeren. Christenen moeten geen dieren meer offeren in de naam van God, omdat Jezus Zichzelf heeft geofferd ‘één voor allen’ en ‘eens voor altijd’. Tot daar het Goede Vrijdag-gebeuren. Kers op de taart (op de fameuze Paaslam-taart) is natuurlijk het lege graf, de verrijzenis, het opstaan uit de dood, de basis van ons geloof, het ultieme heilsfeit. Hoewel Pasen in de praktijk wat overschaduwd wordt door Kerst en Nieuwjaar, blijft het ons belangrijkste feest.
(BN)