Het legaat
Op het feest van de Heilige Drie-Eenheid is het goed om over dit moeilijk te vatten dogma na te denken. Er werd eeuwen gediscuteerd over de juiste formulering, we gaan ons hier beperken tot sporen van Trinitair denken in de lezingen van vandaag. De Wijsheid (sapientia) was er al voor de Scheppingsactiviteit en was betrokken bij de Scheppingsactiviteit, net zoals de “Geest van God” die over de wateren zweefde (Gn 1, 2).
In de tweede lezing horen we zelfs dat “Gods liefde in ons hart [wordt] uitgestort door de heilige Geest”. Augustinus vond de liefde Trinitair: God de Vader die liefheeft, de Geliefde Zoon en de Liefde die door de Heilige Geest wordt overgebracht.
Volgens de evangelielezing brengt de Heilige Geest eveneens de blijde boodschap over die Jezus Hem geeft. De Zoon heeft volgens het laatste vers alles overgeërfd van de Vader: “al wat de Vader heeft [is] het mijne”. De evangelist Johannes had dit al duidelijk gesteld vanaf vers 1 van zijn proloog: “In het begin was het Woord en het woord was bij God en het Woord was God.”
De Zoon krijgt alle rechten: Hij mag alles voorleven, Hij mag de Thora verfijnen en ‘vervullen’, Hij mag zelfs het Laatste Oordeel vellen over iedere mens. De Zoon mag “het nieuwe, altijddurende verbond” (zie 1 Kor 11, 25) inluiden. Er is slechts één ding dat de Zoon niet weet en dat is wanneer Hij wederkomt: dat weet alleen God de Vader (zie Mt 24, 36), “want de Vader is groter dan Ik [Jezus]” (Joh 14, 28). En zo blijft het mysterie van de Heilige Drie-Eenheid intact…
Bernard